بخشی از شعر “یادی از گذشته ها” با لهجه تویسرکانی اثر شادروان ضیاء الدین امامی

 …

آی خوآر آی برارِم
                       آی ننه حرفم وا تونِه
مین ای دور و زَمُنه اَ اُ اَم یه خویی و یه بِئی باقی میمُنه
اِیَه میخوای که تُنَم خو باشی خیلی آسُنه
                                هی خویی کُ تا که اسمت بمُنه رو زِوُنا